Wewnętrzne dziecko to dziecięctwo w nas… Im lepszy mamy kontakt, z naszym wewnętrznym dzieckiem tym szczęśliwsze jest nasze życie. Wewnętrzne dziecko to dziecięca część naszej osobowości, to poczucie wewnętrznej radości, prostoty i pokory serca, spontaniczności dziecka. Mimo że jesteśmy dorośli, nasze wewnętrzne dziecko wciąż jest w nas. Chłopiec lub mała dziewczynka. Pokochaj swe wewnętrzne dziecko, poczuj je w sobie… Kim ono jest? Co przeżywało w nas od zarania życia? Kim są dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych? Czy ty byłeś / byłaś tym dzieckiem… Spójrz za nim każdy z nas osiągnął pełnoletność, byliśmy bez troskliwymi dziećmi. Zanim w kroczyliśmy w dorosłe życie. Bawiliśmy się na niby;- w dom, rodzinę, przez zabawy pokazywaliśmy nasze skryte emocje, pragnienia założenia rodziny w której była radość prawdziwa miłość i zgoda, zaufanie.
Wówczas to były marzenia w zabawie byliśmy lekarzami ludzi i zwierząt weterynarii, treserami, żołnierzami, mechanikami , co drugi był policjantem, strażakiem, kucharką, kreowaliśmy nasze życie było to wszystko na niby choć wielu przypadkach się urzeczywistniło w dorosłym życiu. Bez troski czas dziecinnej iluzji . Do dziś jesteśmy dziećmi Czas dla nas się wydłużył Studia, praca, obowiązki, założenie rodziny – życie stawia przed nami nowe wyzwania.
Wewnętrzne dziecko to ty, kiedy bawisz sie relaksując w wesołym miasteczku lub aquaparku, kiedy idziesz na lody, jesz ciastko z kremem , kiedy przeżywasz radość z jazdy na rolkach, na rowerze, kiedy bawisz się ze swoim dzieckiem, lub wnukiem, kupujesz im zabawki których nie miałeś, twój uśmiech rozbraja cię i z radości popłynie czasem łza…. to radość z dawania i brania radości. Są również nieprzyjemne dziecięce emocje związane ze strachem przed krytyką, ojca, matki brata, męża, partnera, szefa, to kolejny wstyd. że kiedy popełniłeś gafę w towarzystwie czy lękiem przed odrzuceniem w związku. Wewnętrzne dziecko to ten element nas, który chowamy w obawie przed zranieniem, lękiem , strachem przed porzuceniem.. to również pozytywne emocje szczęścia, radości i kreatywności. Dziś zrób sobie kąpiel włącz muzykę która robisz poczuj tą chwilę kiedy przyszłaś/łeś na świat , zachłysnąłeś się powietrzem nie zdawałeś sobie sprawy jak można oddychać , jeszcze twe oczka nie widziały świata z każdym dniem zdobywałeś nowe umiejętności, odkrywałeś świat, piękną chwilą były pierwsze kroki , ta chwile przeżywamy każdego dnia kiedy budzisz się i wstajesz to kolejny dzień ciesz się jak dziecko uśmiechnij i oddychaj ciesząc sie życiem. Jak dziecko każdy problem przyjmij na niby , podejść do tego z dystansem pozwól sobie być dzieckiem, być sobą , a każdy dzień będzie piękniejszy…
W każdym z nas jest Wewnętrzne dziecko, to od nas zależy, czy należycie się nim zaopiekujemy. To nasi rodzice wspierali nas, towarzyszyli nam w zabawie, nasza dusza wybrała ich sobie jak dorastałeś to nasi rodzice mieli obowiązek pokazać nam jak radzić sobie z problemami, wtedy by było łatwiej poradzić sobie teraz tak by było z wszystkimi emocjami. Często było inaczej , naszych opiekunów wspominamy jako nieobecnych czy chłodnych, a w domach brakowało bliskich więzi, Teraz wielu z nas może mieć problem z naszym wewnętrznym dzieckiem. Takie osoby zazwyczaj starają się zagłuszyć swoją spontaniczności, często zatracają wewnętrzną radość, skupiając się wyłącznie na celach do zrealizowania.
Wielu z nas nie miało dzieciństwa, nie potrafimy skontaktować z emocjami wewnętrznego dziecka, nie potrafimy otoczyć opieką w trudnych chwilach swego wewnętrznego dziecka. Ktoś mi powiedział… Joanno Moje dziecko nigdy nie było dzieckiem zaraz musiało być do rosłe by zająć się rodzeństwem…Niektórzy z nas często jako dzieci przeżyli wiele bólu, lęku i wstydu i nikt nie nauczył ich sobie z nimi radzić. Każdy z nas ma swoją emocjonalną przeszłość.
Jak się zająć swoim wewnętrznym dzieckiem? Przede wszystkim nie udawaj, że go w tobie nie ma.
Wynagrodź swemu wewnętrznemu dziecku chwile gdy było samotne, poczuj sie dzieckiem…Nie wstydź się rozmawiać z nim, z nią . Odbierając mu głos i prawo do lęku, smutku i wstydu, nie zatracaj pozytywnych aspektów dzieciństwa – radość i spontaniczność i prostoty serca.Naucz się rozpoznawać emocje. Kiedy wspominasz trudne sytuacje z dzieciństwa, najchętniej nie wracasz do tego czujesz się zmęczony lub chory , zawstydzony. Wypisz te sytuacje i opisz swoje reakcje na nie. Oddziel emocje wewnętrzne dziecka od emocji dorosłego. Postaw swą fotografie na górnej półce uhonoruj to kwiatami, ozdobami kup sobie wymarzoną zabawkę .
Zapytaj swoje wewnętrzne dziecko, jak się czuje. Powtarzaj swojemu wewnętrznemu dziecku to, co sam chciałeś usłyszeć w przeszłości, ale tych komunikatów zabrakło ze strony rodziców. Powiedz mu, że je kochasz, że się o nie troszczysz i nigdy go nie opuścisz.W trudnych momentach możesz się wspomóc afirmacjami Dam sobie radę”, „Nie bój się”, nie lękaj sie , wszystko mogę w tym który mnie umacnia Bóg mój i wszystko moje… „Postaraj się uspokoić kiedy jest ci ciężko , kiedy jesteś samotny- wspieraj siebie, kiedy tego potrzebujesz! Jak wyleczyć wewnętrzne dziecko? Jak nie możesz tego zrobić sam/ sama to napisz do mnie , a jeśli dasz rade sam/ sam to zacznij
sam, wykonując powyższe ćwiczenia powodzenia Namaste Joanna
