Miłość jest drogą poznania siebie.

Miłość jest drogą poznania siebie.

Miłość jest tak delikatna jak płatki kwiatu

Tak piękna jak woń ogrodów marzeń róż pereł. Piękną czystej Lilii cudów ziemi pięknem co zachwyca duszę.

Wiodą nas jej ślady jak dzikich zwierząt. Posiwiałe sady, pół i lasów rozległych bezkres. Gdzie nie kłamie serce. Ale już odchodzi jak zachód słońca przychodzi z blaskiem księżyca. Otula nas bezkres oceanów gwiazd z każdą nocą jak cichy szelest spadających gwiazd. W złocistym pięknie promieni słońca co budzi ziemię w perlących się łąkach w pięknie pereł rosy w dzwonku porannego śpiewu ptaków co na skrzydłach wiatru przynosi kolejny dzień. Ten dzień, co ją zrodził kolejnym cudem los odmieniła serca szukających piękna i miłości. Jesteśmy tacy sami umysłu naszego obrazy przysłoniły cienie rzeczywistych decyzji tu I teraz.

Tak bardzo bym chciała

Raz jeszcze usłyszeć

Pulsującą ciszę

Która by w nas zjednała bratnie duszę

Która nas uczyła

Jak przywołać miłość

Jak z jej rąk wywróżyć

Czy zostanie dłużej w mych rękach jak kwiat róży czy zwiędnie?

Mój świecie co Codziennie dostrzegam nowy cud w cudzie

Miłość Między sercami.

Świat i Ty Świat I ja

Czy oprócz Ciebie mój świecie ktoś ją da mi?

Taką czułą Taką wierną czystą miłość.

Kto znajdzie perły między łzami serce między cierniem? Wiodą nas jej ślady, wśród traw rozległych horyzontów. W posiwiałe sady łąki pół rozległych bezkres.

Gdzie nie kłamie serce tylko czuję dotyk twej duszy.

Czy znów odchodzi

Ten dzień co ją zrodził na wieczność pozostanie

Los odmienił piękno w życiu.

Tak bardzo bym chciała

raz jeszcze usłyszeć

cichy szept, wiatru , strumyka, fal mórz śpiew świerszcza, dźwięk cykad świergot ptaków, to miłość stworzenia i słowo kocham, swym wnętrzu słyszę cisze która me serce tuli i rozpieszcza która zjednała me serce. Wdzięczność i Harmonię.

Mój świecie echo mi odpowiedź jak przywołać miłość jak z jej rąk wywrócić zobaczyć odbicie tego co los wywróży czy miłość zostanie na dłużej. Przez ile dróg Jeszcze przejdę dotykiem dłoni poczuję lęk słowem dobry me serce przytuli wlewając nadzieję miłość przychodzi w ciszy A kiedy czasem odchodzi wraz snem

Ten dzień przychodzi kiedy nic nie oczekując jesteś. ten dzień szczęścia mój los odmienił dał mi jeszcze raz usłyszeć ciszę która zjednała me serce.

Która nauczyła mniej jak przywołać miłość by została wśród ludzi która dzielimy się. Czy miłość odmieniła twe serce? Przyjacielu przyjaciółko miłość którą odbierasz jest równa miłości która dajesz

Otwieram się jak rozwijający się kwiat. Która zwie się miłość lub kochanie wszyscy jesteśmy spragnieni miłości jak lania spragniona jest wody tak dusza moja pragnie miłości jak kwiat pragnący słońca i kropli rosy

Mój świecie przy Tobie stałam się silna i otwarta bez Ciebie jak kwiat bez wody usycham jest mi źle bez miłości na Twej otwartej dłoni położyłaś duszę ziemio moja matko i mi swoją duszę dajesz by Poczuć czym naprawdę jest miłość . Nie trzeba wszystkiego rozumieć wystarczy co Bóg daje kochać… kocham to co piękne. JOANA