„Podróż do wewnątrz polega na znalezieniu własnej pełni, czegoś, czego nikt inny nie może odebrać”.
Rozmowa duszy
Mój Wszechświecie naucz mnie ciszy gór, ciszy pól i łąk, ciszy mgieł,
ciszy szelestu porannych gwiazd, perlących się pięknem rosy
ciszy jasności bez słów, wiedzy bez wiary, pewności, bez wahania. Niestety duszo jesteś przestraszona w pozbawiona praw istotę. wbijasz się w kąt i ze smutkiem obserwujesz co wyprawia twój umysł pozwól sobie na śpiew twej duszy
bym mogła siebie usłyszeć i śpiew porannych zórz
spokoju oceanów wód dostrzec, jego piękna i mądrości i ciszy
Moja cisza jest oceanem głębi, gdzie słyszę swą duszę
zanurzę się w głębię jak w krainie magii, rozkoszując się pięknem,
W ciszy rozpuszczam to co było
by się otworzyć na to co przyjdzie
Moja cisza mnie otula jak szal porannych gwiazd
porannej rosy w promieniach Jutrzenki
Moja cisza to głos bez słów
zaduma bez myśli, dźwięku bezgłośności
Wiem kiedyś zgubiłam swój świat piękna
pozbierałam cząstki siebie
być może wszystko było mi potrzebne
ośmielę się nadać życiu memu sens
Moja cisza jest pięknem w którym zanurzę się w niej
Moja cisza moim pięknem duszy
Cisza nie jest samotnością lecz przestrzenią do zmian
W cisza znaną mi melodię jest sercem wdzięczności ją gram
Cisza szczerze mi opowie co usłyszeć mam
Moja cisza na skrzydłach orła niesie ma duszę
Cisza uczy mnie zamieniać moje nie na tak
Moja cisza mnie prowadzi obok mnie trwa
Moja cisza pokazuje gdzie zaczynam się moje tak
Oto jestem moja ciszo oto jestem ja
kobiecość we mnie kwitnie jak kwiat, kwitnie jak boskie ogrody
Moja cisza moje piękno
moje wyznanie moje kochanie moje piękno
Moja cisza pokazuje gdzie zaczynam się ja
w mej kobiecości piękno ciszy w ogrodzie miłości zakwitł dar dla miłości mej jedynej..