Pozwól sobie… na luksus bycia sobą.

Pozwól sobie… na luksus bycia sobą.

Chwyć mocno kotwicę swego życia jak promień słońca i nigdy nie wypuszczaj jej z dłoni bądź jak bohater w filmie owego scenariusza. Uświadom sobie, że jesteś najważniejszy/sza, wartościowy/wa, niepowtarzalny/na, wyjątkowy/wa. 
W bardzo wielu refleksjach na moim blogu odpowiadam na pytania … Pisze często „bądź sobą”, nauczy się „być sobą”, „Jak odnaleźć drogę do siebie” Pozwól sobie być… Czy, ktoś ci powiedział, że jesteś … 

„Pozwól sobie być sobą”. Dlaczego nam to tak trudno przychodzi? Dlaczego wstydzimy się tego kim jesteśmy i robimy coś w niezgodzie ze swoimi przekonaniami, dostosowujemy się do innych, gramy, utożsamiamy się z lękiem? Czy wpływ ludzi na człowieka jest, aż tak duży, że należy się uczyć jak „być sobą” i nie mieć przy tym poczucia winy? Często zapada mądre pytanie. Tak, faktycznie ludzie muszą w dzisiejszych czasach uczyć się bycia sobą. Pozwolić sobie na to, nie być marionetką tylko urzeczywistnić bycie sobą zarządzać swą rzeczywistością. To przez strach, że zostaniemy skrytykowani, że nas nie polubią. Przez lęk zamykamy się tracąc wszystko. Wchodzimy w pułapkę leku społecznego. Człowiek stara dopasować się do otoczenia i dlatego też mogę porównać go do kameleona lub Aksolotla – który się przekształca ambystoma meksykańska. Kameleon boi się być schwytany przez drapieżnika, a Aksolotl pełne przeobrażenie w ambystomę…Obserwując przyrodę znajduje porównanie co się dzieje.   Dziwne, że człowiek robi to samo spójrz sam człowiek natomiast boi się krytyki, nie lękajmy się … Lęk jest życiową pułapką wielu z nas jest niewolnikiem życiowej pułapki. Dlatego też zmieniamy się, zmieniamy styl, a w końcu nie zostaje w nas nic prawdziwego. Stajemy się pustymi, nic nie znaczącymi istotami, których życie opiera się na kłamaniu, udawaniu, chowaniu żyjąc w lęku i strachu. Nie wiemy komu możemy ufać, bo nie wiemy kto udaje. Dlatego ludzie nie mają przyjaciół, a ich życie jest pasmem niepowodzeń. Ciężko jest czasem nam być sobą, bo boimy się, że reszta nas wyśmieje. Dajmy przykład.: ja lubię a inni nienawidzą. wtedy będziesz udawała kogoś innego, żeby tylko być przy nich, uważa, że ją odepchną. Może też być inaczej… załóżmy, że jest pewna dziewczyna (samotna) nie ma przyjaciół i wgl. ona zrobi wszystko by się znaleźć w tej grupie. zacznie je naśladować, ubierać się tak samo, zachowywać tak samo. Czasem ludzka głupota potrafi dać swoje. Jednak ludzie rozumieją, gdy zaczynają tracić. Na początku uważają, że to dobre, ale im bardziej się w to wciągamy tym jest gorzej. Zatracamy siebie. A może ludzie naprawdę nas lubią, tylko przez to, że my „nie jesteśmy sobą” oni odpychają te osoby. Chyba dobrze wytłumaczyłam. jakby jakieś pytania to napisz do mnie niestety, ale ludzie się powoli uczą bycia sobą, przeważnie przychodzi to u schyłku życia, gdy po osiągnięciu błahych celów uświadamiają sobie, że to im nie dało szczęścia tylko wieczna pogoń za marzeniami reszty świata lub spełnianie pokładanych w nich nadziei rodziny. Moim zdaniem to właśnie poszukiwanie siebie, to szukanie wewnętrznego przekonania, że jestem człowiekiem wartościowym mam swoje zasady cele i marzenia które spełniając będą mnie uszczęśliwiać nawet jeśli nie spełnię ich w 100 procentach. 

Boimy się tego, że ktoś nas nie zaakceptuje takiego jakim jesteśmy, dlatego udajemy kogoś innego. Żeby być sobą mimo wszystko trzeba być odważnym. Nie warto udawać kogoś innego, takie osoby są najczęściej nieszczęśliwe. Co należy zrobić by zacząć prawdziwie żyć? Często krępujemy siebie więzami obaw jesteśmy ofiarami oczekiwań jesteśmy jak dzieci chowające się za skałą, za drzewami, w krzakach, w dole, w koncie zastraszone, wyzwól się z problemów przejmij kontrolę nad swoim życiem przetnij krepujące więzy. Nikt nie może żyć twym życiem odczuwać tego co sam czujesz przeżywać chwile jak ty je przeżywasz, Pamiętaj przyjacielu masz jedno życie pozwól sobie żyć według twego wewnętrznego credo. Żyj swoją pasją, pasja może być twym złotym środkiem bycia szczęśliwym, bogatym wewnątrz siebie, pozwól sobie na szczęście bycia sobą , pozwól sobie być szczęśliwym , pokochaj swe wewnętrzne dziecko, przytul je, kiedy robiłeś to ostatnio? Pozwól sobie być architektem budowania szczęścia, radości i miłości w sobie.  Nie utożsamiaj się z nikim bądź prawdziwą wersją siebie, pozwól sobie na szczęście, pozwól sobie być sobą, a innym być innym. Pomaluj w sobie obraz wdzięczności pozwól sobie na to co pragnie wewnątrz twa dusza… pozwól sobie na luksus bycia sobą.  Namaste Joanna