zaufanie to wiem, życie duchowe to wolność - Joanna Skwarlińska

W dzisiejszym świecie przepełnionym niepewnością lękiem, nie wiele mówi się na temat ufności, zaufania.

Czym jest Zaufanie?

Droga od braku akceptacji siebie do zaufania sobie nie zawsze jest prosta. Zaufanie jest podstawą relacji międzyludzkich. Każda, nawet najmniejsza wspólnota – małżeńska, rodzinna, zakonna, przyjaciół – opartych na zaufaniu.Doświadczyłam każdej drogi … Podstawą jest zaufanie sobie.W psychologii mówi się o akceptacji siebie i właściwym poczuciu własnej wartości. W duchowości o zaufaniu wypływającym z pokory, a pokora jest życiem w prawdzie.

Czym wiec jest pokora?

Pokorny przede wszystkim akceptuje siebie. Zna własną wartość i godność, ugruntowaną w miłości Stwórcy… Darzy siebie i innych szacunkiem i kocha zdrową miłością. Człowiek ufający sobie jest wdzięczny. Ma świadomość, że jego życie, dary i wartości czy charyzmaty, jakie posiada, nie są jego wyłączną zasługą ale darem od stwórcy za które jest wdzięczny i potrafi się nimi cieszyć i je rozwijać. Pielęgnując w

Wolność i dystans pozwalają mu na budowanie zdrowych relacji międzyludzkich. Nie wycofuje się z życia i nie ma kompleksów. Jest szczery i konsekwentny. Gdy trzeba, w sposób odważny mówi niewygodną prawdę. W obliczu przykrości, jakich doświadcza, potrafi przejść nad nimi do porządku dziennego. Zaufanie sobie sprawia, że jest otwarty na uwagi innych, również te złośliwe. Wyciąga z nich wnioski i uznaje za bodźce do dalszego rozwoju. Jest wyrozumiały wobec słabości i błędów innych, ale nie akceptuje zła. Taka była moja droga w życiu zakonnym nauczyłam otworzyłam sie na świadomy rozwój, nauczyłam sie pokory . Dlatego umie prosić, doceniać nawet najmniejsze gesty dobroci i dziękuje za nie. Jestem Świadoma własnych ograniczeń, błędów i grzechów, które czasem ranią innych,ale mam odwagę przepraszać i prosić o przebaczenie. Również sama przebaczam. Przyjacielu i moja przyjaciółko

zaufanie to pokora , wolność to życie duchowe które rozwijam i wciąż mówię i proszę o magis – „więcej”

Życie duchowe to zmierzanie ponad, wyżej, pokonywanie ograniczeń, barier i przeciętności. Bez przekraczania własnych słabości i zewnętrznych granic nie byłoby wzrostu, lecz stagnacja i regres. Każdy z nas do zaufania ma wiele do przebycia drogi do wolności w życiu duchowym . Często mówię o medytacjach i ufności która jest jak ziarno… czasem z ziarna wyrosną piękne kwiaty czasem nawet nie zakiełkuje albo ziarno jest chwastem, które trzeba wypielić. nie zniechęcaj się. Do tego jest potrzebny każdy z nas Potrzebna jest ziemia żyzna naszych serc … trzeba podlewać w czasie suszy dbać, pielęgnować. troszczyć sie o piękno swego życia … o piękno wolności dzieci bożych. Zaufanie nie zdobywa się bez zamiaru zaufania …zaufanie jest jak życia poezją … żeby zaufać to jest ogrom pracy i poświęcenia . Napisać można wiele … mówić można wiele inna jest rzeczywistość we wszystkim wiem że jest ktoś komu ufam bezgranicznie to. Jednemu zaufałam to mój Bóg mój. Podczas masażu zawsze mówię o przebaczeniu sobie i innym. to wymaga pokory

Stwórca któremu bez wahania powierzyłam Życie… dla niego czynię to co najbardziej potrafię odnajduję cząstkę dobra w każdym człowieku pielęgnując zdrowie ciała i duszy stwarzając harmonię…